Week 3- Handen uit de mouwen, afstandsrelatie en uitbreken

Siyakwamukela ibhulogi yami!

(Zoeloe voor: Welkom op mijn blog!)

Fijn dat je weer leest! Terwijl ik dit schrijf, zijn we inmiddels de helft van onze ZA-periode al gepasseerd. Wat gaat het toch enorm hard! Van Rick mogen we dat niet meer zeggen en zeker niet: Dus geniet er nog maar even want voor je het weet is het voorbij. Haha!

Ok. We haken terug op maandag 3 april. Na een mooi weekend beginnen we weer met frisse moed. De kinderen hebben vakantie maar mooi genoeg is er op het project meer te doen, nog heel veel te doen! Jullie zagen de foto’s al van het terrein.. De werkplaats leek nog erger. Ook straks zal je het zien in mijn album, dat de brand, vorige maand enorm veel schade en chaos heeft aangericht. Lounga (de timmerman) heeft nog steeds orders lopen voor zijn eigen bedrijfje en weet ook niet waar die de tijd vandaan moet halen om er nieuw leven in te blazen dus we stellen onze paar helpgrage handen voor. We mogen die al snel lekker laten wapperen. De samenwerking moet nog wat op gang komen en het vertrouwd raken met de manier van werken idem dito.

We starten aan verrijdbare werkbankjes. De bedoeling trouwens van het opbouwen van deze plek, is tussen haakjes dat 18-20 jarige jongeren een vakwerkopleiding timmermanschap krijgen op hun niveau zodat ze met hun behaalde diploma succesvol kunnen doorstromen in de plaatselijke aannemersbedrijven binnen het opgebouwde netwerk van Joshua. Er is bij deze jongens en hun ouders geen geld voor de echte school en daar is de leskwaliteit ook erg laag. Lounga stopt dus met zijn bedrijfje en wordt leermeester. Dit wil hij gepaard laten gaan met de Bijbel in de hand.  In mijn ogen is hij zeer geknipt voor deze job.

Ja, dan is het Dinsdag 4 april. Een bijzondere datum, Ann en ik hebben namelijk een halfjaartje (ja voor ons betekent dat veel!) Helaas, geen kus, knuffel, belletje, nee zelfs geen appje want internet ligt er helemaal uit. Flink balen dus! Gelukkig kan ik mijn hoofd wat verzetten bij het ‘uitmesten’ van de werkplaats. Het knapt er hard van op. Savonds probeer ik nog eens 8x(!) contact te krijgen en zij doet ook haar best en dan bij de 9e keer eindelijk connectie! We hebben niet heel lang vanwege het opnieuw uitvallen van de verbinding, maar kunnen nog net even tussen neus en lippen elkaar feliciteren en zeggen dat we van elkaar houden. Op dit soort momenten (…)

Nou s’ochtends schrik ik anders maar wel mooi wakker uit een nachtmerrie: Een romantische trouwrij samen in Zuid-Afrika maar de overgevlogen familie en vrienden krijgen alleen maar bruine bonen als buffet en een saaie toespraak HAHAHA! Welke invloed heeft dat half jaar en die avondmaaltijd van gisteren?                De dag wordt er gelukkig wat beter op als er voor mij een soort van droom uit komt om een machinale te ontwerpen. Het plan wordt goedgekeurd en we gaan er direct mee aan de slag.

Elke dag starten we met een Bijbelstudie en gebed als mannen, mooie momenten waarin we veel van elkaar leren. Een mooie start van een werkdag! Ik start met  de maak van een zaagtafel wat me erg veel voldoening geeft. Jammer dat er geen rechte balk of spijker te vinden is (Alle spijkers zijn trouwens verroest en schroeven hier zijn volgens mij taboe). Maar leuk dat versterken de gevoelens van Zuid-Afrika weer, moet je maar denken.

Ahum, ok smiddags na het verbranden onder een slechte douche en het vergeten van een handdoek en erachter komen dat die allemaal op en kwijt zijn, gaan we een ander avontuur aan. Op vriendelijk verzoek van een vrouwelijke collega, bezoeken we een 90-jarige, demente, NEDERLANDSE vrouw. Erg fijn om je moedertaal weer te spreken en zeker voor haar. Ze begrijpt eigenlijk niemand en niemand haar. Ze vraagt dan ook een keer of 7 of we Nou echte Hollanders zijn hart en nieren, en hoe we hier dan toch terecht komen!           Deze middag  was weer een leuke afwisseling en dat werd door ons allemaal zeer gewaardeerd!

Vrijdag kom ik er weer eens en te meer weer achter dat er nergens vaart achter zit en ontdek één van mijn grote frustraties hier. Learn to deal with it! Wel aardig dat de jongens een biertje kopen om ons halfjaartje van dinsdag nog te vieren!

Ja en dan is het alweer zaterdag, en de pagina is ook alweer bijna vol dus ik moet gaan afronden. Ons laatste avontuur van de week was de gebedsmeeting (24H) om rivival voor de kerken in Eastern. Prachtig! Dus wij met veel moeite om 0445 ons bed uitgeklommen, komen we erachter dat het gebouw dubbel beveiligd is met sloten en alarmsystemen. Wat nu? Ik vind in het aardendonker met zaklampje een oude deur, overwoekerd met slingerplanten en prikkeldraad, maak het los en schrik me kapot als ik in een donker gezicht van een voorbijganger kijk.. die zich ook wild lijkt te schrikken. We vervolgen onze weg, loggen in bij de poort en pakken onze mountainbikes. Paar minuten later rijden we er grijnzend mee over The African highways by night. Ontsnapping succesvol geslaagd! Verder kort: We hebben een strandtocht gemaakt van ca. 30 km. en hebben deze leuke week afgesloten met een leuk avondje uiteten.

Genoeg weer voor deze week, ik zou zeggen,

Sanibonani!

(Zoeloe voor: Groetjes!)

 ..en bedankt!